Het Energieakkoord leunt zwaar op de bouw van honderden nieuwe windmolens in de Noordzee. Om een park van windmolens in zee te bouwen, is zeker vier jaar nodig. Op dit moment is er één gebied aangewezen als toekomstig windmolenpark; over de andere locaties kunnen de overheid en energiebedrijven het niet eens worden.
De doelen van windenergie op land worden ook niet gehaald door het verzet van omwonenden. Een lichtpuntje is dat omwonenden vanaf nu in een vroeg stadium betrokken worden bij de aanleg van een windpark door een gedragscode te ondertekenen.
Duurzame energie
Ook de doelstelling om 14 procent duurzame energie op te wekken in 2020 wordt niet gehaald. Op dit moment is Nederland zelfs de bijna slechts presterende EU-lidstaat, met een aandeel duurzame energie van 4,5%. Verwacht wordt dat bij het doorvoeren van de maatregelen een aandeel van tussen de 10,6% en 12,4% in 2020 wordt bereikt, maar dat is nog altijd te laag: 14 procent is het absolute minimum wat de EU van Nederland verlangt.
Besparing in finale energieverbruik
De besparing in het finale energieverbruik van Nederland wordt ook niet gehaald. Het akkoord gaat uit van een energiebesparing van 100 petajoule in 2020. Concreet zou dit betekenen dat 1,5 miljoen huishoudens energiezuiniger moeten leven. Dat is enorm veel. Volgens het zwartste scenario zou Nederland in 2020 zo`n 19 petajoule bespaard hebben. De beloofde maatregelen om deze doelstelling te bereiken, zijn namelijk nog niet in de uitvoeringsfase.
Werkgelegenheid
Het Energieakkoord zou op korte termijn 15.000 arbeidsplaatsen moeten opleveren. Dit wordt mogelijk gemaakt door een regeling waarbij woningbezitters geld kunnen lenen om hun huis energiezuiniger te maken. Dat zou de werkgelegenheid in vooral de bouw goed doen. Maar de verwerkelijking van de plannen gaat traag, vooral omdat woningbezitters niet op de hoogte zijn van deze regeling.
Energieakkoord en haar Achilleshiel
Waarom zijn de voorspellingen van de Nationale Energieverkenning zo negatief? Dat komt allereerst door onzekere factoren. Er is bijvoorbeeld nog geen draagvlak voor bijvoorbeeld windmolenparken. Daarnaast zijn sommige afspraken gebaseerd op toezeggingen en niet op harde afspraken. Vervuilende bedrijven hebben daardoor geen concrete druk om voor forse energiebesparingen te zorgen.
Toch is niet alles gitzwart. Minister Kamp stelt dat de effecten `nog niet direct zichtbaar zijn, omdat de voorbereidingen veel werk kosten.`
In de ideale wereld zoals de veertig betrokken organisaties het voor ogen hebben, staan de woonwijken vol goed geïsoleerde huizen, met op elk dak zonnepanelen. Boeren en tuinders halen hun warmte rechtstreeks uit de grond. En aan de horizon zijn vele windmolens te zien, zowel op land als in zee. Maar nu de doelstellingen te hoog lijken en de maatregelen daartoe te soft, is zo`n wereld wellicht een utopie.
