“We zullen het nog wel zien” is een gebruikelijke reactie van medewerkers op algemene informatie over technologische innovaties, pensioengerechtigheid, globalisering e.d. Een houding met de schone schijn van `mij zal dat niet raken`. Wil je mensen echt betrekken bij het nadenken over de toekomst van hun eigen werk dan zul je hen daarover persoonlijke vragen moeten stellen. Vragen die prikkelen en dwingen na te denken over hun persoonlijke rol en inzet om inzetbaar te zijn en te blijven.
Een prikkelend gesprek lokt uit, stemt tot nadenken, geeft energie en motiveert. En dat is juist de bedoeling van een gesprek tussen leiding en medewerker over diens toekomst in het werk. Het is immers niet meer vanzelfsprekend dat functies in de huidige vorm blijven bestaan en het is ook niet meer vanzelfsprekend dat huidige competenties toereikend zijn. Lifetime employment is uit en de roep om permanente educatie is luider en dringender. Er is voldoende motivatie voor leiding én medewerker om inzetbaarheid op de agenda van het HR-gesprek te zetten. Praatprikkels helpen medewerkers bij het denken over hun inzet en ontwikkeling.
Praatprikkels
Praatprikkels zijn de richtinggevende gesprekspunten die de manager voor het gesprek stuurde naar zijn medewerkers. Een uitdagende boodschap. Wij gaan met elkaar in gesprek en hier wil ik het met je over hebben, denk daar alvast over na en ik ben benieuwd om van je te horen.
Passend zijn vragen over hoe de medewerker zelf zijn ontwikkelingen ziet en welke rol en taken hij op termijn wil vervullen. Maar ook vragen over bijblijven of bijscholen en in hoeverre arbeidsvoorwaarden aansluiten bij de leef- en werksituatie en de mate waarin hij vitaal en betrokken is en blijft bij het werk.
Een prikkelend gesprek over inzetbaarheid gaat dus niet over complimenten, niet over salaris en niet over een mogelijke promotie maar over competentie, betrokkenheid, tevredenheid en vitaliteit voor nu en straks.
Zo gaat het u én uw medewerkers lukken om nu de juiste dingen te doen voor wat er straks nodig is.
Eerder verschenen columns van Tineke Kanters:
