“Een goedemorgen-foto noem ik het”, zegt Van Roekel. “Ik maak er iedere ochtend eentje en er is geen foto hetzelfde, al zijn we een aantal weken op één plek aan het werk. Ik post af en toe wat op LinkedIn, maar op Twitter doe ik het al jaren. Daar staan nu heel wat foto`s op. Ik krijg hele positieve reacties, er zijn echt mensen die erop zitten te wachten. Voor BAM maak ik ook regelmatig foto`s van de projecten vanaf de kraan.”
Honderd meter
Op dit moment werkt Van Roekel op een locatie aan het Amsterdam-Rijnkanaal, ter hoogte van het IJ-meer. “BAM bouwt hier aan een appartementencomplex met 295 woningen aan het water. Vooral in deze tijd van het jaar levert dat prachtige beelden van zonsopgangen op. De bootjes varen onder mijn giek door. Dat zijn natuurlijk flinke binnenvaartschepen, maar vanaf vijftig meter hoogte lijken het speelgoedbootjes. Ik zit niet altijd op dezelfde kraan. Afhankelijk van het type bouw is er soms een zwaarder type nodig of eentje die nog hoger kan. Ik zit ook wel eens op honderd meter, maar ze werken allemaal zo ongeveer hetzelfde.”
Windkracht acht
Als het te hard waait, kan er niet gehesen worden. “Met windkracht acht stoppen we sowieso, maar afhankelijk van wat je hijst kan het ook bij windkracht zes al te gevaarlijk zijn. Een kubel beton is compact en zwaar en vangt niet zoveel wind. Hangen er kozijnen met glas aan je haak, dan is het een ander verhaal. Het hangt ook van de kraan af. Met een giek van 70 meter is het anders dan met 40 meter. Ook zonder wind trouwens. Met zo`n enorme giek moet je veel rustiger draaien, en eerder afremmen. Het is een heel gevaarte.”
In de loop van de jaren is het werk wel wat veranderd, vertelt Van Roekel. “De techniek is verbeterd. Zo kunnen we nu met camera”s meekijken op de bouw beneden. Op mijn beeldscherm zie ik daarnaast ook allerlei gegevens over de last, over afstanden, windrichtingen en noem maar op. Dat is er wel gemakkelijker op geworden.”
Bak koffie
“Of het eenzaam is daarboven? Haha,” lacht Van Roekel. “Die vraag krijg ik zo vaak! Nou, dat valt wel mee hoor. Ik sta in nauw contact met mijn collega”s op de grond, en in het bijzonder met mijn vaste hijsbegeleider. Op veel kranen zit tegenwoordig een liftje, dus dan kan ik gemakkelijk om negen uur naar beneden voor een bak koffie met de jongens, of om te lunchen. En social media, hè? Vroeger las ik op een dood moment een krantje, nu maak ik foto`s. Op de fotootjes die ik post krijg ik heel veel reacties, dus eenzaam, nee …”.
