In ziekenhuizen, woon-zorgcentra, maar ook bij ouderen of hulpbehoevenden die thuiszorg krijgen, is domotica echt een uitkomst. Het kan bijdragen aan de mate van comfort en aan een gevoel van veiligheid. Het kan communicatie vergemakkelijken en zorgtaken verlichten. De mogelijkheden zijn in de afgelopen jaren sterk verbeterd en vermeerderd. In nieuwbouw wordt domotica over het algemeen in een vroeg stadium meegenomen. De installateur maakt dan deel uit van het bouwteam en kan aangeven hoe de infrastructuur het beste kan lopen. De samenwerking met een systemintegrator is belangrijk, want dat is degene die de systemen aan elkaar koppelt en weet wat er wel en niet mogelijk is.
Heel veel mogelijkheden
De opdrachtgever zal voor een belangrijk deel wel weten wat de mogelijkheden op domotica-gebied zijn. Toch is het voor die partij prettig als de installateur meedenkt. Veel aanbieders spelen gericht in op vragen uit de zorgsector en installateurs doen er goed aan om op hun beurt te weten wat er ontwikkeld wordt. Alle installateurs kunnen installeren, maar adviseren en meedenken biedt absoluut een meerwaarde. Bij een pilotproject in België werd een demoruimte omgetoverd in een zogenaamde assistentiewoning. En in een woon-zorgcentrum koos men zowel op gebouwniveau als op kamerniveau voor state-of-the-art domotica. Beide projecten vormen een mooie staalkaart voor wat er allemaal mogelijk is. Zomaar wat voorbeelden: met een persoonlijk polsbandje krijgen heldere bewoners toegang tot bepaalde ruimtes. Voor `dwalers` blijven sommige deuren gesloten. Een druksensor in bed geeft aan of een bewoner in bed ligt of niet. Een sensor aan de pols kan een val registreren en vervolgens het zorgteam alarmeren. Het elektronisch patiëntendossier verschijnt dan automatisch op de mobiele telefoon van de zorgverlener. Hij of zij hoeft dus niet eerst dingen op te zoeken. Een IP-camera monitort een woonkamer en geeft een melding bij een lange periode van inactiviteit. Voorgeprogrammeerde instellingen zoals `ik-verlaat-mijn-woning` zorgen ervoor dat een bewoner met één druk op de knop de verlichting uitdoet, de verwarming lager zet, radio/tv/computer uitschakelt en noem maar op.
Keuzes maken
Bij het installeren van domotica moeten in een vroeg stadium verschillende keuzes worden gemaakt. Moet de communicatie draadloos of bekabeld verlopen? Over het algemeen is communicatie via kabels erg betrouwbaar en snel. Bij nieuwbouw is dat direct in te plannen. Bij bestaande bouw wordt er nogal eens voor draadloos gekozen, omdat er anders te veel aanpassingen nodig zijn. Moet het protocol open of gesloten zijn? Een open protocol heeft als voordeel dat verschillende componenten gegevens kunnen uitwisselen ongeacht het merk. Zo`n open protocol is KNX. Gesloten protocollen zijn bijvoorbeeld Niko Home Control en Qbus. Alleen de componenten van dat ene merk kunnen erop worden aangesloten. Moet het systeem centraal of decentraal zijn? Bij een centrale aanpak is er één intelligente centrale waarop alle componenten worden aangesloten. Mooi, maar als de centrale uitvalt, werkt het hele domoticasysteem niet meer. Bij een decentraal systeem zit de intelligentie in de losse componenten. Valt er een component uit, dan blijven de andere gewoon werken. Deze keuzes moeten voor iedere afzonderlijke situatie worden gemaakt. Want wat in ziekenhuis A goed werkt, is misschien wel wenselijk maar niet mogelijk in woon-zorgcentrum B. Het is belangrijk dat je als installateur goed op de hoogte bent van de mogelijkheden en van de consequenties van de keuzes. Domotica gaat de komende jaren in de zorg ongetwijfeld een nóg grotere rol spelen en dat biedt mogelijkheden voor de installatiebranche.
