‘Voor adiabatische bevochtiging is afhankelijk van de toegepaste techniek, niet meer nodig dan maximaal 1,5 kW. Meestal kan worden volstaan met de bestaande of al in het ontwerp voorziene elektrische voeding.’
Klimaatfactoren bij installatie
Moderne gebouwen hebben luchtdichte gevels en worden geventileerd met speciale ventilatie- en airconditioningsystemen. In een luchtbehandelingsinstallatie werken vier klimaatfactoren samen: luchttemperatuur, luchtverplaatsing, luchtvochtigheid en warmte- en koudestraling. Door de opwarming van binnenkomende buitenlucht tijdens de koude maanden van het jaar kan de vochtigheidsgraad binnen tot onder de 30 procent RV dalen. ‘Om de vochtigheidsgraad weer op een aanvaardbaar niveau te brengen, wordt niet zelden stoombevochtiging, isothermische bevochtiging, toegepast. Maar alle benodigde energie voor stoombevochtiging moet uit het stopcontact komen.’
‘Onbegrijpelijk’
Voor elke liter water die moet worden verneveld is pakweg 700 W nodig. Adiabatische bevochtiging is vele malen energiezuiniger. ‘Met 2,5 kW vermogen kan ik 300 liter water vernevelen. Ik begrijp werkelijk niet waarom we het niet veel meer doen. We zetten maar koelmachines neer, plaatsen er stoomketels naast en roepen ondertussen ook nog dat we zo duurzaam bezig zijn. Koelen is ontvochtigen. Wat je nu ziet is dat zomers als de warmtelast erg hoog is, veel energie wordt gebruikt om te koelen en vervolgens ook nog eens veel energie wordt gebruikt om de stoombevochtigers hun werk te laten doen. Wanneer we kiezen voor adiabatische koeling, ben je aan het bevochtigen en tegelijk aan het koelen. En dat met veel minder energie: Als 50 liter water per uur wordt verneveld, levert dat een koelvermogen van circa 35 kW. De investering is weliswaar 2 tot 3 maal zo hoog, maar dat is binnen enkele jaren alweer terugverdiend.
Legionellarisico
B&B gebruikt voor adiabatische koeling vier technieken: ultrasoonnevel, hogedruknevel, lagedruknevel en centrifugaalnevel. Een van de eerste vragen die aan geïnteresseerden vaak aan Buys stellen gaat over de veiligheid. ‘En dan doelen ze met name op het legionellagevaar. Vooral bij ultrasoonverneveling zijn de druppels zo klein, een halve micron dat ze gemakkelijk zijn in te ademen. Hogedrukverneveling geeft een wat grotere druppelgrootte, maar de druppels zijn nog steeds in te ademen. ‘Maar bij onze systemen is de hygiëne gewaarborgd. Het Nederlandse water dat al erg schoon is, gaat eerst door een ontharder, vervolgens door een RO (reversed osmose)-membraan en passeert daarna UV-licht. Uiteindelijk heb je heb je dus zeer schoon demiwater dat in een vat komt. Om legionellagroei te voorkomen, mag het water niet stilstaan. Elke 24 uur spoelen we het systeem door en we bevochtigen ook als het misschien niet nodig is, alleen maar om de doorspoeling te garanderen.’
Centenkwestie
In tegenstelling tot bijvoorbeeld Engeland wordt adiabatische bevochtiging in Nederland weinig gebruikt. ‘Ik vermoed dat het een ordinaire centenkwestie is. Het is inderdaad duurder. Maar wat ook meespeelt is dat luchtbevochtiging er in de ontwerpfase maar een beetje bij hangt. Soms is er zelfs helemaal geen sprake van een RV-installatie in het bestek.’
