Wildlands Adventure Zoo is de opvolger van het Dierenpark Emmen, dat in het centrum van de stad lag, en niet meer kon uitbreiden. In 1998 kreeg het park zes hectare grond aangewezen op de Noordbargeres. Beide delen werden met elkaar verbonden door een loopbrug. Niet ideaal, en daarom werd in 2007 besloten om het oude terrein in de stad te verlaten en het gedeelte op de Es uit te breiden. Na jaren van hard werken is dat nu gerealiseerd. Er is 22 hectare gereed en er is de mogelijkheid om in de toekomst nog te groeien naar 45 hectare.
Drinkbak voor een olifant
Gerjan Kruit: “We zijn erbij betrokken vanaf de DO-fase (definitief ontwerp). waarna wij de UO-fase (uitvoerend ontwerp) en realisatie van de installaties hebben uitgevoerd. Onze werkzaamheden bestonden uit al het loodgieterswerk van de gebouw gebonden installaties. Dat zijn de hemelwaterafvoeren, vuilwaterafvoeren, drinkwaterinstallaties, warm waterinstallaties, bedrijfswaterinstallaties en natuurlijk het sanitair, maar ook de drinkbakken voor de dieren. Het leuke was dat we heel veel zaken hebben moeten uitdenken. Want hoe kun je het beste een drinkbak voor een olifant vormgeven? En op welke hoogte hang je die voorzieningen in het apenverblijf op. Dat bespraken we allemaal met de dierverzorgers. Je hebt steeds te maken met dierlijke eigenschappen die een grote rol spelen.”
Rammen met een boomstam
Er zijn allerlei duurzame technieken gerealiseerd. Kruit noemt er een aantal: “Al het regenwater wordt opgevangen in grote bassins. Op het terrein is een waterfabriek van de Waterleiding Maatschappij Drenthe die het regenwater bewerkt en er bedrijfswater van maakt. Dat is bijna zo goed als drinkwater en daarom voor een heleboel doeleinden in de dierentuin geschikt.
Echt bijzonder bij dit project was dat we voor de technisch inhoudelijke kant van het werk steeds rekening moesten houden met de doelgroep, de dieren dus. In een apenverblijf kun je niet zomaar een leiding neerleggen, die trekken ze binnen de kortste keren kapot. Bij een olifant idem dito. Alles moet als het ware `hufterproof` zijn. We hebben daarom allerlei leidingen afgeschermd. En bij de olifanten is een rvs-buis van rond 200 ton in beton gestort, verderop is een voorraadvat met water, en daartussen loopt een leiding. Die werken als communicerende vaten, waardoor in de stal alleen maar een betonnen element nodig is. Die kan niet kapot, al rammen ze er met een boomstam tegenaan.”
Ingebouwd in de rotsen
“Ook in de habitats, de gebieden die de natuurlijke leefomgeving van een diersoort nabootst, hebben we bijzondere oplossingen moeten zoeken. In het wild kom je niet opeens een drinkbak tegen. Ze moesten dus weggewerkt worden, terwijl ze wel aftapbaar moesten zijn en de afsluiters bereikbaar moesten blijven. We kregen van de verzorgers de afmetingen van de bak en de ideale hoogte door, en vervolgens gingen we ontwerpen en plannen. Ook de art director van de dierentuin was daarbij betrokken. Uiteindelijk zijn alle drinkbakken in rotsen ingebouwd, onzichtbaar voor het publiek. In de buitenverblijven van de olifanten, de nijlpaarden en de neushoorns hebben we de drinkbakken voorzien van een verwarmingselement met een regeling, zodat het water in de winter vorstvrij blijft.”
Kruit is trots op wat het projectteam heeft gerealiseerd en kijkt terug op een geslaagd project. “Ik heb aan veel projecten mijn bijdrage mogen leveren, en tot nu toe was dit een van de leukste!”
